Neptünyum, ileri teknoloji nükleer tesislerde üretilebilen, atom bombası üretiminde kullanılan elementlerin bir parçası olan radyoaktif elementtir.
Neptünyum, uzun süre doğadaki varlığına inanılmayan; ancak son zamanlarda bazı uranyum cevherlerinde doğal olarak rastlanan radyoaktif bir elementtir. Cevherlerde nadir bulunduğu için madenciliği yapılmamaktadır. Uranyumdan yapay olarak elde edilir. Uranyum ötesi (transuranyum) elementlerden biridir. Transuranyum elementleri, atom kütle numaraları 92’den büyük, aktinitler grubundan 11 elementtir. Neptünyum, bu elementler arasında yer alır. Kimyasal bakımdan şaşırtıcı özellikler gösterir. Türkiye’de 9 trilyon dolarlık doğal neptünyum bulunduğu ifadesi tam bir şehir efsanesi... Bazı elementlerle ilgili benzer birçok iddia halk arasında konuşulur; ancak bu iddiayla ilgili mantıklı bir açıklama yapılamıyor. Sadece yüksek teknolojili nükleer tesislerde üretilen ve kullanılan neptünyumla ilgili detayları makalemizde bulabilirsiniz.
Neptünyum ilk olarak, 1940 yılında Amerikalı fizikçiler Edwin M. McMillan ve Phillip H. Abelson tarafından Kaliforniya Üniversitesi bünyesindeki Berkeley Radyasyon Laboratuvarı’nda sentezlenmiştir. Uranyumun siklotron adlı hızlandırıcı cihazda nötronlarla bombardımana tutulması sonucu Neptünyum-239 adlı izotop elde edilmiştir. Berkeley tarafından yeni keşifle ilgili yapılan açıklama, atom bombası üretiminin önündeki en büyük engellerden birinin aşıldığını gösterdi. 1944 yılında neptünyumun ilk toplu örneği izole edildi.
“Neptünyum” kelimesi, Neptün gezegeninden esinlenerek türetilen bir sözcüktür. Periyodik element tablosunda, Uranüs’ün adını taşıyan uranyumdan hemen sonra bulunan konumundan dolayı, Uranüs’ten hemen sonraki gezegen Neptün’ün adını almıştır.
Neptünyumun kimyasal sembolü “Np”dir. Atom numarası 93, atom ağırlığı 239, yoğunluğu 20,45 gcm3’tür. Periyodik element tablosunun 3-B grubunda, aktinitler element serisinde yer alır. Erime noktası 644 derece, kaynama noktası 3902 derecedir. Metal gümüşî renkli, sünek ve katı bir aktinit metalidir. Manganezle karıştırılabilir. Fiziksel işlenebilirliği bakımından uranyuma benzer. Tüm aktinit grubu elementler arasında en yoğun, bütün elementler arasında ise beşinci en yoğun elementtir. Erime ve kaynama noktası arasındaki farktan dolayı elementler arasında en geniş sıvı aralığına sahiptir.
Kimyasal bakımdan oldukça reaktiftir. Sayısız kimyasal bileşik oluşturabilir. Oksijen, su ve asitlerde çözünür, alkalilerde çözünmez. Neptünyum iyonları, hidroliz ve koordinasyon bileşiklerinin oluşumuna yatkındır. Hava ile temasında yüzeyinde oksit tabakası oluşur. Sıcaklık arttıkça bu reaksiyon daha hızlı gerçekleşir. Periyodik tabloda komşusu olan plütonyumun metal paylarından dolayı düşük bir erime noktasına sahiptir. Güçlü kovalent bağlanma, yüksek elektrik direnci gibi yarı metalik özellikler gösterir. Metalik fiziksel özellikleri metaloidlere (yarı metal), diğer metallerden daha yakındır. Süper iletkenliği yok eden güçlü manyetizma içerdiği halde paladyum ve alüminyum ile süper iletken alaşım oluşturabilir. Bu özelliği oldukça şaşırtıcı bulunur. Bu alaşım, -268,3 derecede süper iletkenlik geçiş sıcaklığına sahip dörtgen bir yapıya sahiptir.
Neptünyum, doğada çok nadir olarak uranyum cevherlerinde Uranyum-238 izotopunun doğal bozunması sonucu eser miktarlarda bulunur. Transuranyum ailesinin bir parçasıdır. Uranyumun nötronlarla bombardımanı sonucu yapay olarak elde edilen radyoaktif bir elementtir. Sadece nükleer reaktörlerde ve hızlandırıcılarda ileri düzey nükleer teknoloji ile üretilebilir. Reaktörlerde yakıt olarak kullanılan, bombardımana tutulmuş uranyumun yeniden işlenmesi ile elde edilir.
Neptünyumun yarılanma ömürleri bilinen ve atom kütle numaraları 225 ila 244 arasında değişen 25 izotopu vardır. 20 izotopunun çoğu 4,5 gün ve 50 dakikadan az yarılanma ömürlerine sahiptir. Kalan 5 izotop, metastabil izotoplar olarak bilinir ve yarılanma ömürleri uzundur. En bilinen ve kararlı izotopu Np-237’dir. Yarılanma ömrü 2,14 milyon yıldır. Plütonyum üretiminin bir yan ürünüdür. Alfa çürümesi ile Protaktinyum-233’e dönüşür. Np-236 izotopunun yarılanma ömrü 154 bin yıldır. Np-235, 396 gün yarılanma ömrüne sahiptir. Diğer izotopları kararlı değildir. İzotoplarının standart bir atom ağırlığı yoktur. Birkaç günlük yarılanma ömrüne sahip Np-239 da kısa süre Plütonyum-239’a dönüşür. NP-236, Np-235 ve Np-237 izotoplarının bölünebileceği tahmin ediliyor. Neptünyum-240m (metastabil) izotopu, beta emisyonuna ek olarak izometrik geçişle nadir bir çürüme sergiler.
Neptünyum, “neptünyum serisi” denilen bir bozunma zincirine sahiptir. Seride, protaktinyumdan uranyuma ve sonunda Bizmut-209 ve Talyum-205’e kadar bozunan Np-237 bulunur. Çoğu izotop, alfa emisyonuyla elektron yakalaması ile Np-237’den daha hafif çürür. Bu ürünler çoğunlukla uranyum izotoplarıdır. Neptünyum atomunun 93 protonu ve 93 elektronu bulunur. Bunlardan 7’si değerlik elektronlarıdır. Üç allotropik formda oluşur. Genellikle +3 ve +5 değerlikli 5 oksidasyon durumu sergiler.
Neptünyum, doğada çok nadir bulunan bir element olduğu için madenciliği yapılamıyor. Bu sebeple yapay olarak elde edilir. Ticari kullanımı da bulunmuyor. Nükleer teknolojisi gelişmiş ülkelerde araştırma ve deneyler için üretilir. Nötron dedektörleri gibi bazı araştırma materyallerinde bileşen olarak kullanımı yaygındır. Uranyum pillerinin üretiminde de kullanılabilmektedir. Uzay araçlarına enerji sağlayan radyoizotop termal jeneratörlerde kullanılan Plütonyum-238 izotopunun üretiminde rol oynar. Np-237 izotopu, yüksek enerjili nötronları tespit etmek için kullanılan cihazlarda kullanılabilmektedir. Nükleer silahlarda yakıt olarak da neptünyumdan faydalanılabilir. Diğer izotoplarının bilinen bir kullanımı bulunmuyor.